วินาศสันตะโร หมายถึง [วินาด] (ปาก) ว. ความเสียหายป่นปี้ เช่นรถชนกันวินาศสันตะโร.
[วินาด] ก. จงพินาศ, จงฉิบหาย, เป็นคำแช่งที่ออกเสียงเพี้ยนมาจากคำลงท้ายในคาถาอาคมที่เป็นภาษาบาลีว่า วินสฺสนฺตุ.
ก. ตรวจตรา, พิจารณา.
ก. ตัดสิน, ชี้ขาด, เช่น เรื่องนี้วินิจฉัยได้ ๒ ทาง; ไตร่ตรอง,ใคร่ครวญ, เช่น คณะกรรมการขอเลื่อนเวลาออกไปอีกเพื่อวินิจฉัยปัญหาให้รอบคอบยิ่งขึ้น. (ป.).
ก. ฝึกหัดหรืออบรม, ทำให้ละพยศหรือละทิฐิมานะ, ปกครอง.(ป., ส. วินีต).
น. การทําลาย, การฆ่า, เช่น วินิบาตกรรม; ภพที่ต้องโทษ, ภพที่รับทุกข์,เช่น ทุคติวินิบาต. (ป., ส.).
น. ผู้ตกอยู่ในอบาย, ผู้ถูกทรมาน. (ป.).
ก. นํา, ชี้, ฝึกหัด, สั่งสอน, อบรม. (ป.).